اگر چه «اورنامو» پادشاه بینالنهرین در فاصلهی سالهای 2100 تا 2200 ق.م مجموعه قوانینی را وضع کرده بود، ولی نخستین قانون مدون جهان را باید از آن «حمورابی» دانست. او ششمین پادشاه بابل بود و در فاصلهی سالهای 2000 تا 2100 ق.م زندگی میکرد. حمورابی قانون «چشم در برابر چشم» را وضع کرد. این قوانین بر روی ستونی کنده شده بود که در شوش کشف شد و اکنون در موزهی «لوور» پاریس نگهداری میشود.
کشتی ویت.را یا ویکتوریا برای نخستین بار دور دنیا را گشت. ناخدای این کشتی، کاشف پرتغالی به نام فردیناند ماژلان بود. سفر او در سال 926 ه.ق آغاز شد و 3 سال طول کشید. ماژلان در این سفر کشته شد و 18 ملوانی که باقی ماندند، اولین انسانهایی بودند که دور دنیا را گشتند.
نخستین وزنامهی ایرانی کاغذ اخبار نام داشت که میرزا صالح شیرازی در سال 12563ه.ق آن را منتشر کرد. او همچنین نخستین جاپخانهی دولتی ایران را به کار انداخت.
نخستین بار دو نفر به نامهای ادموند هیلاری از زلاند نو و تفسینگ نورگی از نپال اورست را فتح کردند.
فاصلهی سالهای 896 تا 1075ه.ق عصر اکتشافات نام دارد. سفرهای کریستف کلمب، واسکودوگاما و ماژلان در این دوران انجام شد. در این عصر نه تنها نقشههایی که در دست انسانها بود تغییر کرد، بلکه نقشههایی که در سر داشتند نیز تغییر کرد.
کریستف کلمب کاشف ایتالیایی تصور میکرد که هند در غرب قرار دارد. از این رو به غرب رفت و به جزیرهی پاماها در سواحل آمریکای شمالی رفت. کلمب ساکنان آنجا را هندی نامید. پس از کسف هند، تا مدتها آمریکا را هند غربی و هند را هند شرقی میگفتند.
محمد دوم سلطان عمانی در سال 857 ه.ق، قسطنطنیه پایتخت بیزانس یا روم شرقی را تسخیر کرد و به همین دلیل، فاتح نام گرفت. سقوط قسطنطنیه را پایان قرون وسطی و آغاز قرون جدید مینامند.
نام منطقهای است در جنوب اسپانیا که طارق بن زیاد آن را فتح کرد. بعدها مورخان مسلمان، تمام اسپانیا را اندلس نامیدند.
نام جنگی است که میان عربهای مسلمان و ایرانیان نهاوند روی داد. سردار سپاه عرب در این جنگ، نعمان بن مقرن نام داشت. اعراب این جنگ را مهمترین فتح خود نامیدند. با سقوط دوران ساسانی، دوران اسلامی ایران آغاز شد.
بین سالهای 2800 تا 3000 ق.م مینس پادشاه مصر علیا، دلتای رود نیل را فتح کرد و نخستین فرعون سلسلهی اول شد. مصر را باید نخستین کشور جهان به حساب آورد. اگرچه بینالنهرین از مصر پیشرفتهتر بود، اما چون شهرهای جداگانهای بودند، نمیتوان آنها را کشور نامید.
اصطلاح جنگ سرد برای بیان دشمنی بدون زد و خورد در اردوگاه شرق و غرب به کار میرود. جنگ سرد از پایان جنگ جهانی دوم تا فروپاشی شوروی سابق جریان داشت. تبلیغات، جاسوسی و گسترش نفوذ، از سلاحهای جنگ سرد بود.
این کار نشانهای از گرایش زیاد به تجمل، آرایش و خوشگذرانی بود. در این دوره بدترین شکل غربگرایی بروز کرد. مردم در پوشیدن لباس اروپایی افراط کردند و نقاشان اروپایی به عثمانی دعوت شدند تا روی دیوارها نقاشی کنند. یکی از شاعران ترک به نام ندیم، چنین سرود: بیایید بخندیم و بازی کنیم واز جهان لذت ببریم.
چهارمین جنگ صلیبی در سال 609 ه.ق. آغازگران آن کودکان بودند. این کودکان آماده بودند تا پادشاهان را به میدان بکشند. در واقع این جنگ میان مسیحیان و مسلمانان یا غرب و شرق بود. در این جنگ چهارم، بچههای فرانسوی که مجوز عبور از بیتالمقدس را گرفته بودند، به عنوان برده در بازارهای شمال آفریقا فروخته شدند.
در تاریخ روسیه، چهار زن به مدت 7سال حکومت کردند که مشهورترین آنان کاترین دوم مشهور به کاترین کبیر است.کاترین در لیاقت و حکمذانی از هیچ یک از معاصران خود عقب نماتد. تنها نقطهی ضعف او جنبههای اخلاقی زندگی او بود که نویسندگان زیادی از آن انتقاد کردهاند.
ابومسلم خراسانی، مشهورترین رهبر سیاسی، نظامی در تاریخ ایران اسلامی است. بهزادان که پس از اسلام آوردن پدرش ابومسلم نامیده شد، از مردم اصفهان بود و در خراسان در سال 129ه.ق بر ضد امویان قیام کرد. قیام ابومسلم را نخستین تلاش در راه استقلال ایران در برابر خلفای عرب به شمار آوردهاند.
شاه عباس صفوی در سال 1012 ه.ق اعلام کرد که برای شکار به مازندران خواهد رفت. او در یک راهپیمایی تاریخی، فاصلهی اصفهان تا تبریز را در مدت 12 روز پیمود و نیروهای عثمانی را تارومار کرد. در زمان شاه عباس نه تنها ایران بر دشمنان خارجی پیروز شد، بلکه از نظر امنیت، آبادانی و شکوفایی اقتصادی پیشرفتهای چشمگیری کرد.
این کتاب « ودا » نام دارد و از ریشهی « وبر » به معنای دانش و دانستن است. وداها سرودههایی است که به زبان سانسکریت نوشته شدهاند. این سرودهها در چهار دفتر گرد آورده شدهاند:
1- ریگ وداد : سرود ستایش خدایان
2- یاجور وداد : دستور نذر و قربانی
3- ساما وداد : آهنگها
4- آثر وداد: مخصوص کاهنان قربانی
به مجموعهی تورات و انجیل، عهدین میگویند. عهد عتیق یا تورات، کتاب دینی یهودیان است و عهد جدید یا انجیل کتاب مسیحیان است. به مجموه آنها کتاب مقدس میگویند.
به نادرست تصور میشود که اسماعیلیان برای آنکه فدائیان خود را به کارهای خطرناک وادارند، به آنها مواد مخدر میدادند. غربیان بنابر همین عقیده به آنها « آساسین » میگویند که در زبان آنان به معنای قاتل است. سرانجام هلاکوخان مغول در نیمهی قرن هفتم، بساط آنان را برچید.
او از وزیران آل بویه بود و در ترویج مذهب شیعه تلاش فراوان کرد. در اهواز بیمار شد و وقتی بهبود یافت گفت که فقیران به منزلش بروند و هرچه یافتند ببرند. میگویند در آن روز نزدیک به 50 هزار دینار لباس و پارچه از خانهی اوبیرون بردند و او وزیری با تدبیر، بخشنده و مبتکر بود. در سال 385 ه.ق در گذشت.